– Bu bir alıntı! Anavatanım! Sen nasıl sağlık,
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
– Ne kadar takdir etmek gerekir, o sadece öğrenir,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
– Seni kim kaybetti? Bugün tüm dekorasyon güzellik
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie
– Görüyorum ve tarif ediyorum çünkü seni özlüyorum
Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy
– Kutsal Bakire, ne koruyorsun?
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy
– Ve kapının keskin parıltısında! Sen kale şehirsin
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
– Novogrudski’yi sadık halkıyla koruyorsun!
Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem,
– Ben, çocuğum, mucizevi bir şekilde nasıl iyileştim,
(Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę
– (Ağlayan bir anneden velayetiniz altında
Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę
– Kurban edilen ölü adam göz kapağını kaldırdı
I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu
– Ve ben senin tapınaklar kapılarına yürüyerek yürüyebilir
Iść za wrócone życie podziękować Bogu),
– Tanrı’ya şükretmek için geri dönüş hayatı için git),
Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.
– Bizi mucizevi bir şekilde vatanımıza geri götüreceksin.
Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną
– Bu arada, ruhumu özlem taşı
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
– Bu orman tepelerine, bu yeşil çayırlara,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
– Mavi Neman üzerinde geniş uzandı;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
– Tahıl ile boyanmış bu alanlara,,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
– Çavdar ile gümüş kaplı buğday;
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
– Nerede kehribar uyuz, karabuğday, kar gibi beyaz,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
– Kızlık allık yüreklilik Dick nerede,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
– Ve her şey bir kurdele gibi kuşaklı,
Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.
– Yeşil, üzerinde nadir sessiz armutlar var.
